GEEN PERSOONLIJKE LEZINGEN? GEEN PROBLEEM

Het nieuws van dinsdag dat colleges zouden online zijn voor het academiejaar 2020-21 kon me niet echt boeien: misschien deels omdat ik het verwachtte, of misschien betekende mijn positie als geschiedenisstudent dat ik nooit helemaal warm werd van het concept van colleges. Van het ontvangen van colleges over onderwerpen waarover je het afgelopen semester essays hebt geschreven, tot de inherente onhandigheid van geschiedenisstudenten die, om de een of andere reden, erop staan een gat te laten tussen collegestoelen, colleges waren zeker niet het hoogtepunt van mijn tijd in Cambridge.

In feite, terwijl iedereen om me heen was zorgen maken over wat dit betekende voor academische nauwkeurigheid, onze leerervaring of collegegeld , Ik kon het niet helpen, maar fantaseren over de hernieuwde voordelen die online lezingen in mijn leven kunnen brengen.

De korte, maar traumatische cyclus naar Sidgwick vermijden

Ik schaam me om toe te geven dat de cyclus van vijf minuten een belangrijke oorzaak is van gemiste colleges in het eerste jaar. Ja, frisse lucht maakt je wakker en het is een goede oefening, maar het zorgt er ook voor dat je bezweet, heet en buiten adem bij je college aankomt, met je fietshelm in de hand – met andere woorden, het is niet een blik en het ontspant me zeker niet voor de dag.

Toeristen en verkeerslichten moeten navigeren die altijd veranderen als je ze bereikt (en het is altijd als je te laat bent), is fietsen op een goede dag al erg genoeg. Het is nog erger als het regent of je een kater hebt en het is vrijwel onmogelijk als je roeit. Geloof me als ik zeg dat het gemakkelijker is om kaartjes voor woensdag Cindies te krijgen dan om een uitstapje te maken, een teambespreking te houden, wat deodorant te gebruiken en naar Sidge te vliegen zonder te laat te zijn voor 9 uur 's ochtends - ik kan niet wachten om de luxe te hebben om lezingen te zien vanuit mijn bed.

Bidden dat het einde van online colleges een einde maakt aan de roeistart om 5.30 uur

Geen zorgen hoeven maken over je uiterlijk tijdens colleges

Online lezingen zullen ons tot zegen zijn dat we mensen niet hoeven te laten zien hoe je eruit ziet om 9 uur, kater met heel weinig uren slaap en ik persoonlijk kan niet wachten. Zeg vaarwel tegen het proberen er leuk uit te zien als je lezing verliefd je een crushbridge zal schrijven, of je wordt gezien voor de Tab's 'best geklede op Sidge' (spoiler alert: om de een of andere reden moeten beide nog plaatsvinden) en zeg hallo tegen lezingen in pyjama.

Niet alleen hoeven te zitten

Dus je hebt de fiets naar Sidgwick getrotseerd, het volgende obstakel is eigenlijk om de lezing te moeten doorstaan. Omdat ik voor 70 procent STEM-colleges heb gevolgd, heb ik maar heel weinig studiegenoten geschiedenis, en nog minder die toevallig bij mijn colleges zijn, waardoor colleges een eenzame prestatie zijn. Als je op tijd arriveert (een zeldzame gebeurtenis), sta je voor het lastige dilemma of je een praatje moet maken met de persoon naast je, of een opmerkelijke interesse in je telefoonscherm moet veinzen totdat de klok 9:05 bereikt. Online colleges kunnen de mogelijkheid om cursusvrienden te maken wegnemen, maar ik hoef dit in ieder geval niet aan mijn eigen onhandigheid te wijten.

Ik: mijn vrienden sms'en om te doen alsof ik het druk had terwijl ik alleen zat in colleges

Geen 9.00 uur meer

Ik kan niet eens bevatten hoe krachtig ik zal zijn zonder lezingen om 9 uur (of geef het toe, 10 uur). Natuurlijk beperkt het waarschijnlijke gebrek aan clubavonden de voordelen hiervan, maar desalniettemin kijk ik ernaar uit om te kunnen werken in een tijd waarin ik echt helder kan denken en niet al mijn mentale energie hoef te gebruiken om alleen maar te blijven wakker.

Je vrienden die meer dan zes contacturen per week hebben, daadwerkelijk kunnen zien

De vloek van mijn leven is dat ik mijn Natsci-vrienden doordeweeks niet tussen 9 en 5 kan zien, of dat ik een avondje uit kan tijdens de brunch op zaterdag vanwege het verschrikkelijke aantal lezingen dat ze hebben. Maar online colleges zouden ons in staat kunnen stellen om (afhankelijk van de social distancing-regelgeving) colleges in dezelfde ruimte te bekijken, op een geschikt tijdstip. Ja, het kan ten koste gaan van ons dat we persoonlijk onderwijs kunnen krijgen, maar dit is zeker een kleine prijs die ze moeten betalen om brunch te kunnen ervaren.

Nooit meer lezingen missen om die hashbrown-oplossing te krijgen

Lezingen kunnen pauzeren om belangrijke redenen

Voorbeelden hiervan zijn een dutje doen, een snack pakken of de nieuwste TikTok-video bekijken die je vriend je zojuist heeft gestuurd. Nadat ik in mijn eerste semester was getekend door een docent die een jongen riep omdat hij tijdens colleges op zijn telefoon zat, moesten al mijn essentiële communicatie tijdens de colleges via Facebook op mijn laptop gebeuren, wat om eerlijk te zijn niet ideaal is (ze neiging hebben om berichten te openen die u probeerde te vermijden). Toegegeven, deze afleiding zal het kijken naar colleges waarschijnlijk twee keer zo lang maken, maar hey, daar is de 2x-snelheidsfunctie voor gemaakt.

Geen zorgen dat je laptop halverwege de les doodgaat

Om de een of andere reden kwam dit veel te vaak voor, vooral omdat ik te lui was om mijn laptop op te laden als ik al in bed lag. Helaas resulteerde dit er vaak in dat mijn laptop halverwege de colleges over de Schotse geschiedenis aan het begin van de 20e eeuw stierf. Zonder het lef te hebben om halverwege de lezing weg te lopen, bleef je proberen - en faalden - je alles te herinneren wat er werd gezegd, en betreurde je je eerdere gebrek aan aandacht.

Het kleine fortuin dat ik zal besparen op koffie

Zonder mezelf te trakteren op een platte witte havermelk uit het Arc-café voor elke lezing die ik bijwoon, weet mijn bankrekening niet wat er aan de hand is. Natuurlijk zal filterkoffie in mijn kamer nooit kunnen vergelijken, maar geld besparen voor belangrijkere aankopen - zoals extra hash-browns bij de brunch - maakt het een gunstige afweging.

Lockdown zorgt ervoor dat ik mijn te dure koffiefix mis | Credits: Anya Popat

Mijn waardigheid zal torenhoog zijn zonder de schaamte om de verkeerde lezing binnen te lopen

We zijn er allemaal geweest: vol vertrouwen een lezing binnenlopen, god verhoede misschien zelfs op tijd, erin slagen om een stoel te vinden en daar in zalige onwetendheid zitten totdat de hand-out je bereikt en je hart zakt als je je realiseert dat eigenlijk nee, je bent niet bedoeld om in deze lezing over de Franse revolutie te zijn. De schaamte om je uit de kamer terug te moeten trekken en je eigenlijke lezing binnen te moeten gaan (tegen die tijd laat) doet je wensen dat je niet de moeite had genomen om te komen en zal je de rest van het semester drie keer op het prikbord van de lezing laten kijken.

Oogcontact niet hoeven negeren als docenten vragen stellen

Een stilte van 30 seconden klonk nog nooit zo ongemakkelijk als wanneer je docent besluit de zaal een vraag te stellen. Je laptopscherm heeft er nog nooit zo boeiend uitgezien en je merkt dat je bidt dat de meestal irritant luide persoon er een neemt voor het team om een einde te maken aan je lijden. Hier is te hopen dat online colleges niet-participatief leren voor ons allemaal volledig omarmen.

Online colleges zijn zeker niet waar iemand zich voor heeft aangemeld toen ze aan hun studie begonnen, en ik twijfel er niet aan dat ze leerprocessen echt moeilijk zullen maken. Toch kan ik het niet helpen, maar ik heb het gevoel dat ze mijn luie levensstijl zeker mogelijk zullen maken - of dat een goede zaak is of niet, we zullen moeten afwachten.

Uitgelichte afbeeldingscredits: Katie Thacker, Anya Popat