Vijf veelbetekenende tekens dat u, als een postduif, bent teruggekeerd naar de plaats van uw oorsprong.
Je eet weer gewone maaltijden
Elke avond een echte, goede warme maaltijd voor je hebben, is een luxe die lang vergeten is op de uni. Voorbij zijn de dagen van het eten van willekeurige brouwsels om 23.00 uur (vijf rondes toast, een halve pot suikermaïs en een Twirl is in feite een vervanging voor een maaltijd), thuis heb je weer ECHT eten bij NORMAL etenstijd. Vreemd.
Terwijl je lichaam je zeer zeker bedankt voor het voorzien van de voedingsstoffen waar het de afgelopen acht weken naar verlangde (shout out naar mama's thuiskoken), wil je nogal mis de spontaniteit van je uni-dieet, de opwinding van niet weten wanneer en waar je volgende maaltijd vandaan komt, het opwindende gevoel van angst dat je krijgt als je kip 'gekookt' eet in je dodgy gyp ...
Wow is dat iets….GROEN???!!!
Je wast je kleren...
...zoals, voordat ze stinken. Als je op mij lijkt, bij uni worden je kleren erg gewassen – laten we zeggen – uitsluitend . Zoals in, tegen de tijd dat ze eindelijk de wasmachine zien, hebben ze vijf dagen zweet geabsorbeerd, zijn ze bedekt met de resten van ten minste vier maaltijden (hey, goed om te snacken) en trekken ze nu wilde maden aan.
Thuis is het een heel nieuw verhaal. Dankzij de hervatting van mama's wasservice wordt de kleding nu NA EEN DRAAGWERK gewassen en zelfs af en toe gestreken (!!!). In tegenstelling tot het vrijgeven van een geur die enigszins lijkt op een rottend lijk, ruik je thuis naar jasmijn en lavendel op de reg. Luxe.
Echte helden dragen geen capes, ze dragen trainingspakken en doen je was
Je bent niet ziek
Op de uni is iedereen gewoon ziek. Zoals de hele tijd. En als je eenmaal ziek wordt, lijkt dat het te zijn, je wordt nooit beter, je leert gewoon deze nieuwe lagere kwaliteit van gezondheid te accepteren. Sterker nog, tegen de tijd dat week 8 rond rolt, is een hoestbui een van je meest onderscheidende karaktereigenschappen geworden.
Thuis heeft je lichaam echter de kans om zichzelf te genezen en BOOM. Welzijn. Fit zijn is een voorrecht dat je al lang vergeten was, en hoewel het goed voelt (zoals, echt goed), ben je nogal mis de kameraadschap van langzaam sterven aan de griep van de eerstejaars samen met al je vrienden ... niets thuis geeft je hetzelfde gevoel van pure solidariteit en teamgeest.
Je gaat alleen in het weekend uit
Vergeet afscheid te nemen van je vrienden en je onafhankelijkheid, afscheid nemen van doordeweekse avonden is wat het meeste pijn doet bij het verlaten van de universiteit. Thuis (in mijn stad tenminste) gaan mensen ALLEEN op vrijdag- en zaterdagavond uit.
Dat betekent geen Wednesday Cindies meer om je door die midweekblues heen te helpen, geen Sunday Life meer om het weekend in stijl af te sluiten (met stijl bedoel ik een beetje verpletterd worden op een dansvloer terwijl je danst op slechte jaren 90 popmuziek. Uiteraard). Nu moet je de HELE WEEK wachten om te gaan feesten. Dit is letterlijk het spul van nachtmerries.
De pre-sesh opwinding is echt - WIJ HEBBEN HIER EEN HELE WEEK OP GEWACHT
Je moet je potten wassen
Bij uni wordt de afwas gedaan wanneer en wanneer u wilt. Heb je te veel haast om je ontbijtpotten 's ochtends af te wassen? Helemaal cool. Te vol met pasta om je kom af te wassen na de thee? Zweet het niet. Wil je je pan na het koken een paar uur (ok, dagen) in de gootsteen laten 'weken'? Doe Maar.
Terug thuis verandert ALLES. Direct na het eten moet ELK bord en gebruiksvoorwerp binnen vijf minuten worden gewassen, gedroogd en opgeborgen, anders gaan je ouders letterlijk instorten.
En voorbij zijn de dagen dat het een volkomen acceptabele gewoonte is om een mok van 15 dagen oud in je slaapkamer te hebben die bedekt is met koffieresten, nu wordt dergelijk gedrag beantwoord met afkeurende blikken en een boos 'je hebt geen respect voor dit huis' en ' je bent walgelijk'. Moeilijke tijden.
Glimlachend door de AFSCHUWELIJKE PIJN
Kortom, je weet dat je thuis bent als je leven weer lijkt op dat van een normaal persoon. En hoewel het heerlijk is om met vrienden en familie bij te praten met Kerstmis, zul je voor je het weet wanhopig terugkeren naar je vroegere ondervoede, stinkende, uitgeputte, onhygiënische zelf...
... roll op vasten termijn.
