Toen ik op de middelbare school zat, werd ik vijf dagen per week om 6.45 uur wakker. Naast de zeven uur die ik elke dag in een klaslokaal doorbracht, bleef ik nog minstens twee uur op school nadat het klaar was om aan mijn huiswerk te beginnen of om te oefenen. De meeste dagen kwam ik pas om 17.00 of 18.00 uur thuis.
Nu, als derdejaars student aan de universiteit, voel ik me persoonlijk gekwetst na een seminar van 11 uur dat minder dan twee uur duurt. Ik hou er niet van om deze persoon te zijn. Ik heb geen zin om twee dagen per week naar de universiteit te gaan.
Momenteel vereist mijn studie Engelse literatuur slechts zes contacturen per week, en nu is dit misschien een onpopulaire mening, maar ik wil er meer van.
Wanneer u meer tijd bij Teviot doorbrengt dan uw seminars
Ik ben eigenlijk een behoorlijk gemotiveerd persoon, maar de weinige tijd die ik in een klaslokaal of college doorbreng, werkt gewoon niet voor mij. Misschien ben jij een van die mensen die hun beperkte lestijd gewoon gebruiken als een excuus om elke avond uit te gaan. Eerlijk gezegd, meer macht voor jou.
Maar tien uur per dag in de bibliotheek zijn omdat je niets anders te doen hebt, is niet bepaald beter. Het maakt me niet uit welke opleiding je doet. Er is maar zoveel tijd die u alleen kunt besteden voordat het contraproductief wordt. Op een gegeven moment leer je niet meer, je bent gewoon in de bibliotheek om iedereen te vertellen dat je bent.
Zeg eens eerlijk, hoeveel werk je in de bibliotheek?
Dit is een van mijn grootste problemen. Beperkte contacturen betekent sporadische feedback en zeer beperkte facetime met de mensen die je les zouden moeten geven. Leren doe je niet door zes uur te lezen en dan minder dan een uur erover te praten.
Wat nog belangrijker is, ik hou er echt van om over dingen te praten. Daarom heb ik in de eerste plaats voor English Lit gekozen. Het is een van de grootste teleurstellingen van mijn studie dat ik het amper kan doen.
Eindelijk zit ik in mijn derde jaar. Ik heb nog iets meer dan een jaar te gaan van de universiteit, en dan ga ik de echte wereld van het werk in. Ik ben er vrij zeker van dat u het met me eens bent dat het moeilijk zou zijn om een baan te vinden waarbij ik twee dagen per week in totaal zes uur kan komen (als dat zo is, vertel me dan waar ik mijn CV). Dus, hoe moet ik mezelf ertoe brengen om elke dag de hele dag te gaan werken, terwijl ik de afgelopen vier jaar van mijn leven heb zitten klooien? Het is niet echt een natuurlijke overgang, en het is er een waar ik behoorlijk nerveus over ben.
Ik ben vergeten hoe centraal er zelfs uitziet
Ik begrijp dat dit argument niet bij iedereen zal resoneren. Er zijn veel redenen waarom beperkte contacturen werken voor mensen, ook voor mensen die afhankelijk zijn van deeltijdbanen of tijd nodig hebben om deel te nemen aan samenlevingen. En ik snap het, jullie STEM-mensen gaan 50 uur per dag in en hebben niet geslapen sinds de lagere school.
Toch denk ik dat ik veel meer uit mijn universitaire ervaring zou kunnen halen als ik echt meer tijd op de universiteit zou doorbrengen.
