De Universiteit van Cambridge staat bekend om veel dingen - academische bekwaamheid, archaïsche tradities, agressieve fietsers - maar een zogenaamde 'bonzende' Freshers-week staat niet op deze lijst. Velen van ons, eerstejaarsstudenten, zijn belachelijk gemaakt door collega-eerstejaars op andere universiteiten (Bristol en Birmingham – ik kijk naar jou) omdat ze een opstel hadden gekregen voordat de laatste koffer zelfs maar is uitgepakt.
Ja, ik schrijf dit artikel om 1 uur 's nachts op mijn eerste collegedag, minder dan 5 dagen nadat ik hier ben aangekomen, met een leeslijst die langer is dan de wachtrij van Cindies op woensdag. De langverwachte 'week' van raven zit er definitief op. Maar hier ben ik, en ik vertel je waarom een Fresher zijn in Cambridge niet echt zo slecht is, maar eigenlijk een unieke leuke en gastvrije ervaring.
Mijn eerste nacht in de bubbel was geenszins razende (geen vaatjes, geen sesh, geen 3 uur kebab), maar ik voelde me automatisch alsof ik deel uitmaakte van een gemeenschap. Ik heb liever een warm welkom vanaf het tweede jaar (de universiteitsfamilie is echt meer dan alleen een titel) en de mogelijkheid om echt met mensen te praten en vrienden te maken dan zwetend rond te springen in een menigte van even onhandige en dronken 18-jarige... elke dag oud.
Echte liefde
Wat de doorgewinterde feestgangers ook mogen zeggen, het uitgaan in Cam is IDEAAL (disclaimer: ik ben al een 'delicate bloem' genoemd door een cursusgenoot, dus deze interpretatie is een beetje bevooroordeeld). Het is alsof de klok een paar uur teruggaat om iedereen genoeg slaap te geven – vanaf 8 uur, naar de club om 10 uur, thuis en in bed om 2.30 uur.
Ondanks dat het pas 11.30 uur was, vertelde ik een meisje dat ik pas de dag ervoor had ontmoet toch dat ik van haar hield in de loos van Sunday Life. Misschien wel het beste was hoe heel duidelijk werd gemaakt dat verpletterd worden geheel je eigen keuze en fout is - een Hannah Montana-achtig beste van twee werelden.
Omdat ik de zeer serieuze journalist ben die ik ben, heb ik bewijs verzameld van andere eerstejaars om te bewijzen hoe geweldig de week was. Voorbeeld 1: een 'bootrace' waarin Bio-Natscis het opneemt tegen Phys-Natscis in een alcoholische strijd op leven en dood (of naar het ziekenhuis – shoutout naar A&E Alex). Voorbeeld 2: gratis punteren, ontspannen en een band opbouwen met de universiteitsfamilie op de Cam, en een beetje chaos toen boten met elkaar in botsing kwamen. Voorbeeld 3: gratis kaartjes voor het ADC-theater voor een comedy-avond, de ideale remedie voor een dagje lezen.
De gezichten van pure paniek en desoriëntatie in een verder idyllische omgeving
Het toelatingsexamen is misschien wel het beste en meest kenmerkende Cambridge-onderdeel van de Cambridge Freshers-week. Het is niet alleen een excuus om in een Harry Potter-jurk rond te slenteren en te doen alsof we deatheaters zijn. En het voldoet aan de noodzaak van de Freshers-week van een schaamteloze, in jurken geklede Instagram-post. Het hele evenement benadrukte echt het gemeenschapsaspect van het collegiale systeem en het uitgebreide ondersteuningsnetwerk dat beschikbaar is.
Ik ben trots op historische nauwkeurigheid.
Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik ergens anders half zo genoten zou hebben van mijn eerstejaarsweek (of liever, 4 dagen) (waarschuwing, ineenkrimpen). Ondanks dat er een intimiderend essay was opgesteld bijna zodra ik door de deuren was gestapt, ondanks het geheel nieuwe vocabulaire dat schijnbaar iedereen kent behalve ik, en ondanks dat het in een adem voorbij was, was de Freshers'-week een geweldige ervaring. Waar anders kan ik wegkomen met het dragen van een JFK-kostuum naar een club? In één cliché: het was kort maar oh boy, wat was het lief.
