Wij vroegen, jij antwoordde. In de naam van Highly Scientific Inquiry en Top Notch Journalism™ hebben we een pool van huidige Cantabs ondervraagd over hun online datinggewoonten. Ons doel was om te ontdekken hoe relaties zich (of juist niet) vormen in Cambridge in het digitale tijdperk, en wat dit suggereert over de manier waarop we nu met elkaar omgaan. En ook omdat we eenzaam zijn en niets beters te doen hebben.
78% van de mannen en 70% van de vrouwen antwoordde dat ze dating-apps gebruiken. Wat betreft de top drie van populairste apps naar keuze, is het niet verwonderlijk dat Tinder de meest voorkomende was, met 73,2% van de studenten die beweerden op het platform te zijn, gevolgd door 31,6% op Bumble en 10% op Grindr. Engelse studenten lijken een grote populatie van de datingapp-wereld in beslag te nemen, waarbij 92% van de respondenten gebruik rapporteert, op de voet gevolgd door rechtenstudenten met 91%. Classicisten hebben daarentegen de laagste vertegenwoordiging met 40%. En horror!
Gebruik van datingapp per onderwerp
Churchill pakt de kroon voor het meest veegbare college: 91% van degenen die reageerden van het college meldde dat ze dating-apps gebruikten, op de voet gevolgd door zowel Clare als John's met 87,5%. De laagste vertegenwoordiging van het College van degenen die de enquête hebben beantwoord, kwam van Peterhouse, Corpus en Queens 'met 50% - maar dit aantal is nog steeds enorm belangrijk en suggereert de mate waarin dating-apps de studentenervaring hebben doorgedrongen. Degenen die aangaven dat ze geen dating-apps gebruikten, lijken daarentegen nogal vast te zitten in hun manier van doen; op de vraag of ze ooit zouden overwegen om een dating-app te downloaden, antwoordde meer dan de helft met 'Nee'. Toen we onze pool vroegen waar ze mensen ontmoeten, anders dan via dating-apps (we beloven dat deze vraag alleen voor onderzoeksdoeleinden was), kregen we terecht te horen: 'gewoon door mijn leven als normaal te leven'. Au. Misschien moeten we dat eens proberen. Onze verbrande ego's werden gekalmeerd door het ijspak van het eenvoudige maar resonerende antwoord van een andere respondent: ' '.
De volgende ronde van vragen stelde studenten die dating-apps gebruiken over hoe en waarom ze deze gebruiken. De meest populaire reden om de apps te gebruiken, kwam neer op verveling en entertainment, waarbij 38% van de respondenten voor dit antwoord koos - veel studenten gaven toe dat ze de app in sociale situaties gebruiken, waarbij één antwoord het gebruik als 'een beetje lachwekkend' vond om de tijd door te brengen met vrienden', terwijl een ander de app meer interactief behandelde, als een 'competitie wie de meeste matches kan krijgen met het meest belachelijke profiel - een goed spel voor pres'. Eén app-gebruiker lijkt Tinder te behandelen als een bucketlist en antwoordt dat ze 'iemand van elk college willen neuken'. Echt bewonderenswaardig.
Meer dan driekwart van de respondenten zei dat als ze vrienden op dating-apps zien, ze als grap met hen matchen, wat niets revolutionairs is. Als het echter ging om een botsing met kennissen of verre verliefdheden, ontdekte bijna de helft van onze enquêtehamsters dat het matchen op dating-apps hen de kans gaf om eindelijk (en misschien minder ontmoedigend) een flirterige hint te geven. Een hoopvolle 23,7% bekende zelfs dating-apps te gebruiken met de oprechte hoop iemand op lange termijn te vinden. 9,3% van de respondenten gaf toe dating-apps puur voor informele seks te gebruiken, terwijl 7% swipen ziet als een middel voor snelle digitale validatie en 5% als een reflexmatige reactie na een relatiebreuk. Een absolute legende vertelde ons dat ze om 'medische redenen' op een dating-app zitten. Haha.
Slechts 17% van de respondenten - van wie de meesten man waren - antwoordde vol vertrouwen dat ze het eerste bericht sturen wanneer ze een match ontvangen, terwijl 42% er de voorkeur aan geeft om op individuele basis te beslissen. Als het ging om het berekenen van de lengte van hun gesprekken, kozen de meeste respondenten voor een kalenderberekening, waarbij 37% antwoordde dat hun chats een paar dagen en niet meer dan een week duurden. 20% van de respondenten klaagde over de sporadische, korte duur van hun gesprekken en gaf toe dat ze zelden langer dan een paar uur duurden - een eenzame 6% gaf toe geen gesprek of helemaal geen antwoorden te hebben gehad ... *tumbleweed*.
Degenen die ervoor kozen hun antwoorden te kwantificeren, leken een berichtlimiet van ongeveer 5-10 te hebben voordat ze stopten met antwoorden of naar een ander berichtenplatform verhuisden om het gesprek voort te zetten en mogelijk een datum te regelen. Eén respondent was hier bijzonder specifiek en streng in en hield zich aan hun eigen regel van 12 berichten: je moet ze binnen de eerste twaalf berichten mee uitvragen of persoonlijk afspreken. Anders wordt het gewoon een online chat'.
Hoe gaan Cantabs om als het leven de dating-app imiteert? 60% van de respondenten gaf toe dat ze onmiddellijk een wedstrijd zouden ontwijken als ze ze in Sainsbury's zouden zien, wat dramatisch daalde tot 17% toen de omgeving werd veranderd in Cindies. Vloeibare moed is nog steeds even sterk als altijd - 83% van de respondenten antwoordde dat ze hun lucifers zouden begroeten in de rookruimte. Het lijkt er ook op dat er een onuitgesproken sociale etiquette bestaat als het gaat om hoe en wanneer het acceptabel is om digitale gezichten in het echt te benaderen. Er is geen verstopping, en absoluut geen allure in de felle lichten en gladde vloeren van het gangpad van de zuivelfabriek. Laat Cindies eruit zien als iets uit Notting Hill.
Heb je ooit een date gehad met iemand die je via een dating-app hebt ontmoet?
Bijna zeven op de tien respondenten meldden dat ze op een date waren geweest met iemand die ze via een dating-app hadden ontmoet, waarbij 60% onthulde dat ze contact houden met wedstrijden of dates in een of andere vorm en verschillende studenten gaven toe dat langdurige relaties daardoor zijn ontstaan.
Het gemak van romantische connecties, mogelijk gemaakt door internet, lijkt ons echter in een soort ongemakkelijke onzekerheid te hebben achtergelaten. Meer dan de helft van onze respondenten gaf toe iemand online te vertellen hoe ze over hen denken (bijvoorbeeld via berichtenplatforms of zelfs Crushbridge) - en toch zou meer dan 80% van degenen die antwoordden liever persoonlijk worden gevraagd. Breaking news: Cambridge-studenten zijn ongemakkelijk en weten niet wat ze willen. Op de vraag hoe ze vinden dat internet hun romantische relaties op de universiteit heeft veranderd, gaven velen toe dat het nu gemakkelijker is om met meer mensen in contact te komen. Een handvol studenten bekende dat ze het nu gemakkelijker vinden om hun matches of potentiële kandidaten online te stalken voordat ze iets nastreven. Een respondent is van mening dat apps mij ‘kwantiteit hebben gegeven, maar niet per se kwaliteit’, met als zilveren randje ‘seks. Veel seks'. Efficiëntie lijkt voor velen de grootste winst te zijn: 'Ik krijg echt een lul', vertelde een student ons, terwijl een ander merkt dat internet het gemakkelijker heeft gemaakt om deze verbindingen te vormen en te organiseren, 'omdat iedereen het veel te druk heeft in dit hellegat'. Schommels en rotondes zo lijkt het.
We willen er ook aan toevoegen dat rekenmachines, als redactie die volledig bestaat uit kunststudenten, nogal angstaanjagende objecten voor ons zijn. Statistieken en cijfers komen alleen in ons leven voor als we kijken naar de percentages op de achterkant van de goedkoopste fles wijn die we kunnen vinden. Deze enquête is uitgevoerd op een zelfgekozen Google-formulier, dat zo nauwkeurig is als je zou verwachten. Dus Mathmos: bijt niet te hard.
Als u vragen heeft over de enquête, neem dan contact op met [email protected]
