Het is tijd om toe te geven wat mensen al een tijdje niet hardop durven zeggen: een BA doen is veel moeilijker dan een BSc doen. Of het nu Engelse literatuur, geschiedenis of filosofie is, een BA is echt heel moeilijk. Het is zelfs veel moeilijker dan wiskunde, scheikunde of biologie studeren.
Om te beginnen kunnen we elkaars antwoorden niet kopiëren zoals jij doet in je cursussen, en als je eenmaal iets hebt geleerd, heb je het geleerd - het is niet zo gemakkelijk voor ons. We moeten een fles wijn drinken en huilen over de zeer eenvoudige samenvattingen van Sparknotes voordat we zelfs maar kunnen doorgronden hoe we onze essaytitels kunnen kiezen, laat staan dat we inleidingen kunnen schrijven. BSc-studenten kunnen hun antwoorden gewoon Googlen of Matt op de Whatsapp van de jongens vragen wat hij voor vraag 1a heeft gekregen. We krijgen de keuze om ook onze eigen essaytitel te schrijven - wat betekent dat in godsnaam? Is het een soort omgekeerde psychologie waar onze docenten wil ons om een essaytitel te schrijven om autonomie te tonen. Of zullen ze aanstoot nemen als we geen van hen kiezen? Het is veel moeilijker dan erachter te komen wat 'x' is.
We leren het onszelf letterlijk aan
Als het op cursussen aankomt, zul je ook altijd hoger komen dan wij. Je komt terug met een magere 90%, en we kunnen je vertellen dat onze zuurverdiende 71% onzin is, maar het is allemaal relatief: je hebt ons misschien met 19% verslagen, maar laten we eerlijk zijn: het is niet echt je eigen werk, is het? In BA's moeten we argumenten gaan schrijven. We moeten ideeën daadwerkelijk uit woorden vormen, en dat op een coherente en overtuigende manier.
Als onze marker in een slecht humeur is omdat zijn kat poept op zijn eerste editie van Oliver Twist, we zullen het niet weten, maar onze cijfers kunnen lager zijn. Je marker kan je daarentegen niet misgunnen voor het uitspugen van een wiskundige vergelijking - twee plus twee is altijd vier. Dus ja, je scoort misschien hoger dan wij, maar een wiskundequiz is lang niet zo moeilijk als het schrijven van een essay.
Ik zeg niet dat je diploma zinloos is, want dat is het waarschijnlijk niet. Maar om dat te denken, alleen maar omdat het een wetenschap wat je slimmer maakt, is, paradoxaal genoeg, behoorlijk dom. Jij hebt ook geluk, want je krijgt je diploma echt onderwezen, terwijl een derdejaars BA-student waarschijnlijk gemiddeld twee uur per week contacttijd heeft. We moeten duizenden bibliotheekboeken doorzoeken voordat we informatie vinden die nuttig is voor onze essays, terwijl de jouwe toch allemaal op Blackboard staat. We zijn de zelfvoldane blikken beu die je naar ons werpt als je vraagt of we een vergelijking in evenwicht kunnen brengen - omdat we dat waarschijnlijk niet kunnen - maar we kunnen in ieder geval het recht op, twee, ook in de context gebruiken.
We hebben ook letterlijk geen vrienden op onze cursussen. Je bent elke dag van negen tot vijf, wat goed is voor jou en je rare bunsenbrander-vrienden, maar geesteswetenschappen hebben vrijwel geen contact met elkaar; je besteedt het hele seminar aan het bespreken van de theorieën van Augustinus, wat je niet veel kans geeft om te vragen of je die avond naar de bar wilt gaan. Je Science-huisgenoten zullen het hebben over hoe ze aanstaande vrijdag uit eten gaan en het enige waar jij je zorgen over maakt is of Emily eraan zal denken om je de pen terug te geven die je haar vorig semester leende, dus het is moeilijker voor BA-studenten niet alleen om te studeren, maar ook om te socializen. We zijn gedwongen om lid te worden van rare samenlevingen om vrienden te maken, maar er zal nog steeds een kloof zijn tussen het 'harde' onderwerp van informatica en het 'zachte' onderwerp van drama.
Je diploma's zijn ook duidelijker beroepsgericht, maar nee, we gaan niet allemaal geschiedenisleraar of docent godsdienstwetenschappen worden. We kunnen journalisten, ambtenaren, parlementsleden, CEO's worden, onze eigen bedrijven beginnen - we kunnen alles. En hoewel dat jou en je gemarginaliseerde concept van STEM-vakken als intrinsiek meer academisch en goed betaald bedreigt, ben je eindig vaardig op één gebied, terwijl wij op veel gebieden talenten hebben. Of we nu leraren zijn of wereldleiders, we hoeven geen BSc naast onze naam te hebben om het te doen: een BA is goed genoeg.
Dood door boeken
Het is duidelijk dat BSc-studenten denken dat BA-studenten hen willen zijn. Je vraagt ons: wat heb je aan je studie?, heb je nog niet leren lezen?, zou je niet willen dat je goed was in natuurkunde? Het antwoord is eerlijk gezegd dat je door ons geïntimideerd bent. We bespotten je niet als je dingen schrijft als: Kom je vanavond niet uit?, of: Deze lezing is echt saai, maar het zou kunnen. Als je dit leest en het probleem niet in die zinnen kunt vertellen, ben je waarschijnlijk een BSc-student. Dus denk niet dat we jou willen zijn, alleen maar omdat we voorbij je onnauwkeurigheden scheren die we elke dag op het punt krijgen - het is moeilijker om een BA-student te zijn omdat mensen geesteswetenschappen als vanzelfsprekend beschouwen, maar denken dat bekwaam zijn in wetenschap een geschenk is. Maar dan kom je natuurlijk bij ons om je cv's, je labrapporten, je sollicitaties te checken, want tot op zekere hoogte besef je wel dat onze BA's waardevol zijn – alleen als het je uitkomt.
Al mijn vrienden zijn bètastudenten omdat niemand elkaar kent in de geesteswetenschappen
Er is hier een echt verschil tussen de zelfverklaarde meer 'academische' cursus van een BSc en de waargenomen meer 'creatieve' kant van een BA. Mensen zullen zeggen: oh, nou, we hebben creatieve mensen nodig in de wereld, alsof het een vervanging is voor academisch zijn, wat niet het geval is. BA studenten zijn academisch - alleen niet in de vorm die je logische geest wil dat we zijn. We konden de moleculaire vorming van een cel niet analyseren, maar je zou ook geen lijn kunnen analyseren van Het temmen van de feeks . Je denkt dat je antwoorden je meer validiteit en toepassing in de echte wereld zullen geven, maar in werkelijkheid vergeet je dat het de geesteswetenschappen zijn, en niet de wetenschappen, die meer met mensen bezig zijn: let op de structuur van het woord, waarbij 'mens' lexicaal het onderwerp leidt. Jij houdt je eerst bezig met ideeën en theorieën, terwijl wij vooral bezig zijn met mensen en communicatie.
Het is tijd om te stoppen met doen alsof je BSc moeilijker en meer waard is dan onze BA's, want de realiteit is dat je ons net zo hard nodig hebt als wij jou.
