Wij verloren. Nog een keer.
Op een aangrijpende middag in Twickenham, waar de dood van alle 55 Blues die hun leven lieten in de Eerste Wereldoorlog werden herdacht met een passende lezing en een minuut stilte rond de grond, was er een gevoel van geschiedenis dat niet vaak aanwezig was op Varsity -niveau armaturen.
Een tijdige herinnering dat veel dingen belangrijker zijn dan sport terzijde, het spektakel dat volgde, versterkte de plaats van de wedstrijd in de geschiedenisboeken nog meer.
Nadat de Cambridge U21's eerder op de middag een 36-12 nederlaag hadden geleden door toedoen van hun rivalen in Oxford, hoopte men dat de senioren beter van zich zouden laten horen.
Maar net na 10 minuten, na wat vroege druk van beide kanten, vond de bal zijn weg naar Sam Egerton uit Oxford na een ruck bij de middenlijn. Een explosief en doolhof zorgde ervoor dat Egerton uit de buurt van zijn tegenstanders bleef en hij opende de score voor de Dark Blues in een beweging die de Light Blues een vroege herinnering gaf aan de moeilijke taak waarvoor ze stonden.
George Cullen bekeerde zich om de score naar 7-0 te brengen en begon wat een uitstekend Varsity-debuut was van de Oxford Fly-helft.
Het duurde slechts vijf minuten voordat Cambridge antwoordde, toen de machtige Don Stevens een penalty van de 22 meter lange lijn van Oxford omzette.
Slechts enkele minuten later bevond Cambridge zich verder achter. Na een teleurstellende strafschop in een gevaarlijke positie, lieten ze Cullen omzetten en de stand op 10-3 brengen.
Cambridge kwam voor een korte periode tot hun recht en de aanvoerder van de Light Blues, Harry Peck, dreef zijn team voort met een reeks sterke runs, waarbij hij druk uitoefende op een Oxford-defensie die moeilijk te doorbreken was.
Stevens zette later in de rust nog een penalty om voor Cambridge, maar met nog maar twee minuten te gaan kwamen de Light Blues onder intense druk van Oxford. De bal belandde uiteindelijk bij Alexander MacDonald, die een cruciale try scoorde voordat Cullen opnieuw bekeerde met de laatste trap van de helft. De teams gingen bij de rust de score in met 17-6 in het voordeel van Oxford, met slechts één kant die er alles aan leek te doen om iets te laten gebeuren.
De middag van Cambridge ging vroeg in de tweede helft van kwaad naar erger toen hun cruciale spelmaker en enige doelpuntenmaker, fly half Stevens, met een brancard werd afgevoerd met wat gevreesd wordt voor beschadiging van de kniebanden. In het midden schoof Fraser Gillies naar de positie van Stevens in een cruciale herschikking die de ploeg niet leek te helpen naarmate de tweede helft vorderde.
Tom Reeson-Price maakte er 22-6 van met een geweldige individuele poging, waarbij hij twee tackles van Cambridge ontweek om te scoren, terwijl Cullen niet in staat was om te converteren. Minder dan vijf minuten later, in een passage van het spel die ertoe leidde dat George Smith van Cambridge er met een hersenschudding vandoor ging, dreef de voorste linie van Oxford Cambridge met grote kracht terug, waardoor een Ian Williams probeerde te combineren met een andere Cullen-conversie om de voorsprong van Oxford uit te breiden tot 29 punten tot zes.
Met nog 20 minuten te gaan in de wedstrijd had Cambridge het moeilijk om uit hun eigen helft te komen en begon de wedstrijd verder te jagen in een poging om wat trots te redden van de op handen zijnde nederlaag.
Ze begonnen de Dark Blues hard te pushen en hadden misschien meer geluk gehad door een fantastische ontsnappingswisseling van rechts naar links als Henry Hughes van Oxford Toby May niet had neergehaald met de tackle van het spel.
Er volgde een uitstekende druk in de Oxford 22, maar op dezelfde manier als in de eerste helft kon Cambridge het niet laten tellen. Een stevige Oxford-ruglijn bleek ondoordringbaar.
Misschien profiteerde Oxford onvermijdelijk van Cambridge's late push, omdat een tweede ongrijpbare run van Egerton hem in staat stelde om te lossen op Cullen, die zichzelf heel goed verdedigde om nog eens vijf punten veilig te stellen. Hij zette vervolgens om en bracht de stand op 36-6.
De nederlaag was voltooid toen Gus Jones weinig werk te doen had na een fantastische zet van het Oxford-team. Het spel schakelde snel van rechts naar links na uitgebreide druk in de Cambridge-helft, en Jones scoorde de laatste poging van het spel voordat een laatste conversie van Cullen het 43-6 maakte.
Oxford viert een gedenkwaardige overwinning
Cambridge bleek dapper in de nederlaag, met harde tackles tot het einde. Uiteindelijk was het een wedstrijd waarin ze gewoon niet konden concurreren met een enorm superieure partij.
De vernietiging van 43-6 door een meedogenloos team uit Oxford zorgt voor vijf opeenvolgende Varsity-overwinningen voor de Dark Blues en bezorgt Cambridge hun zwaarste nederlaag ooit in de wedstrijd.
