Elke keer dat ik een andere Trump-status in mijn nieuwsfeed zie verschijnen, sta ik versteld van het aantal opmerkingen zoals deze:
Alsjeblieft, win deze verkiezing, meneer Trump, alstublieft!
Of: deze man is misschien niet perfect voor ons presidentschap, maar hij is onze enige hoop voor de komende vier tot acht jaar. Moge God hem zegenen en leiden naar de overwinning en later wijze beslissingen voor de Verenigde Staten, want het alternatief is een doodvonnis voor onze rechten en vrijheden.
Dit soort retoriek brengt me tot een beangstigend besef: wij, het volk, zijn onze eigen soevereiniteit vergeten.
Voor alle duidelijkheid: dit is geen anti-Trump-tirade. In feite gaat het er niet om dat ik de kant van een kandidaat kies.
Ik richt me daarentegen op de aangeboren misvatting van onze burgers dat een presidentskandidaat alle langdurige, diepgewortelde problemen kan oplossen die wij Amerikanen sinds het begin van onze republiek in onszelf hebben gegroeid en gekoesterd.
Het lijdt geen twijfel dat we in een tijd van epische zwaartekracht leven. Voor velen is het een tijd van woede en verdriet. Het is een tijd van broodnodige verandering - verandering van de gebrokenheid van onze huidige staat, verandering van het alledaagse geweld waarmee we te comfortabel zijn geworden, en verandering van hoe we ervoor kiezen om onszelf als een natie te identificeren. Deze problemen kunnen echter niet van de ene op de andere dag worden opgelost, en ondanks wat veel mensen denken, kunnen ze zeker niet worden opgelost door degene die in november in het Oval Office zit.
Ja, nieuwe wetten en rekeningen doen ertoe. Maar documenten kunnen de ziekten van racisme, homofobie, seksisme, geweld of onwetendheid die de hoofden en harten van onze geliefde natie jarenlang hebben geplaagd, niet oplossen.
We kunnen niet in de val trappen door te geloven dat een president ons een nieuw Amerika kan beloven en verkopen als we zelf niet bereid zijn te veranderen om een nieuw Amerika te creëren, omdat we zijn Amerika. Amerika is niet zomaar een idee of een klompje aangrenzend land, het zijn wij. We moeten in onszelf kijken en ons eigen agentschap gebruiken als soevereine individuen om een betere toekomst voor Amerika te verzekeren, in plaats van te klagen over onze problemen op Facebook of te bidden dat die-en-die in functie zal komen en alles zal oplossen.
In feite zijn een natie van burgers die liever al hun problemen afwentelen op de president in plaats van in zichzelf te kijken naar verandering op individueel en familiaal niveau, niet de Amerikanen waarmee ik me wil associëren, maar in plaats daarvan onwetende, angstige lafaards.
Zelfs verder vertelt de geschiedenis ons dat wanneer er een natie is die bestaat uit lafaards die uit angst een leider kiezen, ze waarschijnlijk in nazi-Duitsland of fascistisch Italië zijn beland.
Als we onze aangeboren soevereiniteit als een vrij en bevrijd volk, als een democratie, vergeten, dan kan onze president net zo goed een koning of een koningin zijn die elk grammetje autoriteit bezit waarvoor onze voorouders een revolutie hebben gevochten om te bereiken.
Punt uit, ik ben ziek en moe van het gebrek aan verantwoordelijkheid en zelfbewustzijn van onze eigen burgers. Ik heb genoeg van een groep mensen die politici of het ongrijpbare 'systeem', wie of wat dat ook is, de schuld geeft terwijl we een oogje dichtknijpen voor onszelf. We zijn er allemaal verantwoordelijk voor dat we geen verantwoordelijkheid nemen voor onze eigen problemen.
Er zijn zoveel manieren waarop we Amerika op individueel niveau kunnen helpen, en we zouden allemaal veel succes kunnen hebben als we ons zouden concentreren op het nemen van de kleine stappen, die veranderen in de grote stappen.
Informeer uzelf over kwesties voordat u een mening geeft. Luister naar degenen die het niet met je eens zijn en ga een constructieve dialoog aan.
Als je getuige bent van een verbale of fysieke daad van haat, groot of klein, grijp dan in. Kom op voor wat juist is in plaats van te zwijgen.
Breng tijd door met mensen die anders zijn dan jij - verschillende rassen, seksualiteiten, religies, politieke voorkeuren, enz. Maak het vreemde vertrouwd en het vertrouwde vreemd om begrip te krijgen en vooroordelen te beëindigen. Je helpt Amerika.
Let op je woorden. Als je merkt dat je op het punt staat een racistische smet te gebruiken, ook al is het maar een grapje, stop dan met jezelf. De manier waarop we spreken veranderen op een meer tolerante manier is niet politiek correct zijn, het is een fatsoenlijk mens zijn. Je helpt Amerika.
Als je ergens niet tevreden over bent, sluit je dan aan bij een organisatie voor dat doel. Maak deel uit van iets dat daadwerkelijk tijd, geld en lichamen gebruikt om de huidige staat te veranderen. Je helpt Amerika.
Voed uw kinderen op om tolerant te zijn ten opzichte van alle rassen, seksualiteiten, etniciteiten, religieuze voorkeuren, geslachten en sociale klassen. Je helpt Amerika.
Zoals de grote Leo Tolstoj ooit zei: Iedereen denkt eraan de wereld te veranderen, maar niemand denkt eraan zichzelf te veranderen.
Verandering begint bij ons, de mensen. En wij, de mensen, zijn macht.
